سیستمهای ناوبری متفاوت

سیستم‏های ناوبری GPS سنتی مورد استفاده در خودروها در ابتدا موقعیت خودرو را مشخص می‏کنند و سپس مسیر را نشان می‏دهند که این امر گاهی بر اساس مسیرهای از پیش برنامه‏ریزی شده مدل ترافیکی و یا براساس داده های زنده وضعیت ترافیک و ازدحام است. سیستم‏های پیچیده‏تر از ترکیب این دو سیستم استفاده می‏کنند، اما نرم افزار ویز کمی متفاوت است. ویز اجتماع محور است، زیرا داده های مکمل نقشه ها و اطلاعات ترافیکی را از کاربران خود جمع آوری می‏کند و در اختیار دیگر کاربران قرار می‏دهد، به بیان دیگر از برخی رانندگان می‏آموزد و به دیگر رانندگان مسیرها، میانبرها و زمان سفر را نشان می‏دهد. در واقع یک سرویس تعاملی دوسویه است که وقتی کاربران در ترافیک سنگین گیر می‏افتند می‏توانند به دیگر کاربران استفاده از مسیرهای دیگر را توصیه کنند.

 

 در حال حاضر، مسائل امنیتی و ایمنی قابل توجهی در خصوص این ترکیب مطرح است، که بحث خواهد شد. شرکت گوگل در سال 2013، شرکت نوپای ویز را خریداری نمود. بسیاری از کارشناسان صنعت معتقد بودند که گوگل بدنبال ادغام داده‏های ارسالی رانندگان به نقشه های گوگل و غنی نمودن آن است. ویز به نقشه های گوگل ویژگی های جذابی خواهد افزود. البته مسئولين از دیدگاه ایمنی و امنیت، نسبت به تعامل رانندگان در حال حرکت با دستگاه های صفحه لمسی روی خوش نشان نمی‏دهند زيرا گزارش یک حادثه توسط راننده در حال حرکت می‏تواند منجر به فاجعه شود و گزارش محل استقرار پلیس می‏تواند پیامدهای امنیتی داشته باشد که باعث می‏شود آینده ویز در حالت نامعلومی قرار گیرد.

اما به نظر می‏ رسد انگیزه گوگل برای بدست آوردن ویز بسیار فراتر از صرفا اضافه نمودن چند ویژگی به نقشه‏های گوگل است. به نظر می‏ رسد معرفی «اندروید خودرو» در سال گذشته نشانه ای از نگاه عمیق گوگل به یکپارچگی بین خدمات اصلی ویز و سرویس گوگل باشد. اگر ویز با اندروید خودرو یکپارچه شود به حل برخی از مسائل امنیتی و ایمنی کمک خواهد کرد و اندروید خودرو قادر خواهد بود اطلاعات را به سرویس ویز بصورت بازخورد ارائه دهد. البته در حال حاضر هنوز اندروید خودرو در موقعیت ارائه بازخورد نیست و تنها در طیفی از سیستمهای صوتی و تصویری پایونیر در دسترس است که با قیمت 700 دلار شروع می‏شوند و هنوز دسترسی محدودی به سیستمها درون خودرویی و کنترلی دارد و به سطح عمیق تری از یکپارچه‏سازی با خودرو نیاز است.

 

در یک نگاه عمیقتر آنچه گوگل بدنبال آن است جمع آوری اطلاعات از هر چیز و کاربرد پذیر نمودن آن است، ازشرایط ترافیکی گرفته (از طریق شاخص ساده متوسط سرعت، کیفیت هوا، برخی خودروها به سنسور کیفیت هوا مجهزند که می‏تواند به شکل گیری یک پایگاه داده از وضعیت تراکم خودروها کمک کند) تا اطلاعات سنسورهای دما، قدرت نور خورشید، وضعیت چراغهای جلو و برف پاک کن. این اطلاعات می‏تواند سرویس های گوگل را تغذیه کند و در نهایت در جای دیگری مورد استفاده قرار گیرد  مانند به روز رسانی نقشه های زنده که می‏تواند مورد استفاده ساکنان مناطق نزدیک قرار گیرد، مثلا برای اعلام در راه بودن هوای گرم و بنابراین ترموستات منزل ممکن است از آن برای تنظیم سرمایش یا گرمایش خانه استفاده نماید.

اخیرا نیز ویز ادعا کرده است که با همکاری شرکت INRIX قادر خواهد بود موقعیت دقیق محل پارک خودرو را به راننده نشان دهد تا از سرگردانی برای پیدا کردن جای پارک خلاص شوند. ویز معتقد است در سال 2015 هر خودرو بطور متوسط 45 ساعت بدنبال یافتن جای پارک گذرانده است که معادل 600 میلیون دلار مصرف سوخت و وقت رانندگان است.

 شاید آینده سطح عمیق بودن ارتباط خودرویی از طريق برنامه‏ها (App) و جهان پیرامون مبهم به نظر برسد اما واقعیت این است که خودروها در حال تبدیل شدن به اینترنت اشیا هستند و نرم افزارهایی مانند ویز یکی از اجزای تحقق آن هستند. به گفته مسئول توسعه ویز  Di-Ann Eisnor ، آنچه که من را نسبت به آینده هیجان زده می‎‏کند داده هایی است که خودروها دارند و برنامه ما خواهد داشت؛ به عنوان مثال، ما می‏دانیم که موجودی سوخت شما چقدر است که ما را قادر می‏سازد بر اساس مقدار سوخت باقیمانده به شما بگوییم که کجا می‏توانید سوخت با هزینه مناسب تامین کنید. ما می‏دانیم که برف پاک کن شما در حال کار کردن است پس ما می‏توانیم درک درستی از وضعیت تغییر یکباره آب و هوا بدست بیاوریم زیرا اطلاع رساني وضعیت آب و هوای جاده در ایمنی دیگر خودروها در آن جاده بسیار اهمیت دارد.

 

افشاری، R-afshari@rmto.ir